De unieke kortstondige waddenwereld.
In 2015 reisde ik vol vreugde regelmatig naar Zeeland, naar de reusachtige hoge dijken langs de Westerschelde. Zo plukte ik dag en uur en bespaarde me de 100km verre tocht naar zee. Het voortdurend eb en vloed bewegend water , in en naar zee stromend, boetseerde iedere dag opnieuw , andere landschappen : de waddenwereld, onherkenbaar anders, ieder eb en vloed deinend, vers geschapen, nooit herhaald, nooit hetzelfde, altijd een tikkeltje anders nadat het water weggetrokken is voor 6 uur. Weg, met daarna razendsnelle watermassa’s die alles weer overstromen, Nieuwe graseilanden dagen telkens weer op zodra het water terugtrekt. Veel boeiender dan de zee, altijd gevarieerd , een grote eilandenvlakte van groen stroken , scheppend helgroene grasheuvels met blauwe waterkronkels errond en waterhoentjes en tsjipvogels op snelle voetjes, en kladden zilvervogeltjes die in formatie vliegen van links naar echts duiken boven het pas ontstane landschap.
Kinderen op de wadden 2015
Hun schrille geluid blaast ritmische jazz in je oren.
Het boeide mij, de verre waterstrook met donkere achtergrond, de vaargeul voor zeeschepen die hun doorvaart naar Antwerpen moeten zoeken langs groen en rode bakens.
Zo vlakbij reusachtige schepen alsof ze door de velden varen: fascinerend. Daarbij kwam bij mij de lust dat vreemde landschap vast te leggen, unieke natuur, niet voor stereotiepen vatbaar, uitzonderlijk, boeiend altijd wisselend. Voor kinderen na de terugtrekking van het water een speeltuin waar schelpjes en zeediertjes te zoeken zijn en nat zand de voetjes draagt. Een vaargeul, een oneindig vergezicht, krullende graswadden en een rechte vaargeul met af en toe een reusachtig schip, vreemde opaalkleurige luchten en paarsachtig nat zand.
Zeeland variaties op de wadden 03 2015
Daar tekende, schetste ik regelmatig met mijn vriendin, een andere kunstenaar en zag de kinderen bij zonlicht spelen op het gehobbelde strand.
Deze 8 beelden leggen daarvan getuigenis af. Ze zijn een toonbeeld van een voortdurend wisselende wereld.
Maar door corona was mijn reis naar Zeeland ( 40km) een ander land plots verboden. De grens ging dicht en mijn wereld werd onbereikbaar.
Zeelandvariaties op wadden 06
Ik kon enkel in mijn omgeving verwilderde bossen opzoeken. Hopelijk gaat weldra mijn wereld weer open na jaren van isolement en gebrek aan een beweeglijke , lichtende horizon.