België moet politieke integriteit versterken, zegt Europa

België zou meer inspanningen moeten leveren om de integriteit van het politieke bestel te versterken, bijvoorbeeld over cadeaus en voordelen voor parlementsleden. Dat heeft de Europese Commissie aanbevolen in haar jaarlijkse rapport over de rechtsstaat in de lidstaten.

Lees meer >> | 6 keer bekeken

De kracht van de klacht

Alicja Gescinska is schrijfster en filosofe aan de Universiteit van Buckingham.
Ze is ook voorzitter van PEN Vlaanderen en VUB Fellow.
Haar column verschijnt tweewekelijks in De Morgen

ALICJA GESCINSKA

Don't complain, do something. Nu Kamala Harris zo goed als zeker de Democratische presidentskandidaat zal zijn, wordt haar levensmotto in talloze krantenartikelen en onlineberichten weer opgedist. Het is een fraaie, kernachtige frase die Harris naar eigen zeggen iedere dag motiveert om aan de slag te gaan.

Lees meer >> | 11 keer bekeken

Nieuwe e-mail adressen

Door toedoen van het consortium van gerechtsmandatarissen zijn alle e-mails gestuurd sinds 15 juli 2024 naar andere e-mail adressen van Gabriella Cleuren en Wil Deutz  niet ontvangen.

Helaas kunnen we dit nu pas melden door omstandigheden.

Sinds 15 juli 2024 moeten alle e-mails gestuurd worden naar :

Lees meer >> | 14 keer bekeken

De woestijn rukt op in de maatschappij. De hoop ligt in de oasen (Anti)pluraliteit

Christophe Busch
is directeur van het Hannah Arendt
Instituut. Een kortere versie van
deze bijdrage verscheen eerst in
het politiek maandblad Sampol.
CHRISTOPHE BUSCH

'Totalitaire oplossingen zouden wel eens de val van totalitaire regimes kunnen overleven in de vorm van sterke bekoringen, die de kop opsteken telkens wanneer het onmogelijk lijkt om politieke, sociale of economische ellende op een menswaardige manier te verzachten." (Hannah Arendt, Totalitarisme, p. 292)

Lees meer >> | 5 keer bekeken

'De klimaatcrisis draait in essentie om drinkbaar water'

'De klimaatcrisis draait in essentie om drinkbaar water'

Turkse succesauteur Elif Shafak over vrouwenleed, nationalisme en extreme droogte

Waar zijn de historische verhalen over vrouwen en minderheden, vroeg de Turkse schrijfster Elif Shafak zich af. In haar nieuwe, ambitieuze roman gaf ze hen een ereplaats. Samen met de natuur. 'Populisme geeft alleen valse antwoorden op reële problemen.'

Lees meer >> | 7 keer bekeken

De geest van het boze is uit de fles.

De geest van het boze is uit de fles.

De geest van het boze is is gruwelijk in de 21 e eeuw : geletterd, hebzuchtig, uitgekookt, berekend, crimineel , dierlijk vals,  kortom ‘horrible’ , bij de beesten af.

Of is het des mensen, nog altijd op dierlijk peil gebleven? Waar dient geletterdheid voor?

Ik waar hier rond in het hades, de donkere wereld van hebzucht en geld. De goede god is dood . Dat was hij niet altijd.

Liefde en vrijgevigheid zijn als een goede moeder die haar kind geeft zonder weerklank van verwachtingen van moeten hebben, gewoon om het zalige gevoel  : geluk. Waar is dat alles gebleven?

Waarom wil iedereen zich groter opblazen dan hij is? Waarom lijkt de enige maat  van meten geld? Waarom niet vrijgevigheid en delen en hulp aan de medemens, zodat we allen vooruitgaan.

Wie heeft de geesten zo misselijk gepraat, tot  mist der verdwaasden met enkel berekening? Wie ? wie?

Dieren blazen zich op om groter en gevaarlijker te lijken bij onheil. Zijn we op dit peil gebleven?

Het streven naar vooruit, naar beter naar gerechtigheid , naar volheid, eindelijk menselijkheid :  ‘mensheid’ is geen utopie. Weg van onze dierlijke staat.

Bij goede geesten waart het als een warme wolk , een goede gave rond de mens. Bij bozen enkel berekening, gecalculeer, prestige en afgeluis: gestoorde geesten van sadisme. Zo ben ik in het hades van de 21^e eeuw beland: een donker oord van mishandeling en onrecht  en oppervlakkigheid en geldgetel  en bedrog, de onschuld dodend , de slechte neigingen achterna.

Het zal de wereld vernietigen!            

Lees meer >> | 5 keer bekeken

Crookybaba en de 40 rovers.

Crookybaba zat zich te verkneukelen met zijn hoofdrover : doodslaken.

Het gesprek 1988

Crookybaba en de 40 rovers. 
Crookybaba zat zich te verkneukelen met zijn hoofdrover : doodslaken. 
Zij waren al jaren in de business, speurden hun omgeving af voor zwarte, makke  schapen  die ze de kop afbeten, onwezenlijk in hun stal sloten, dat leven vermiesten met stapels ongewassen  leugens  en ook dat van hun kinderen en intussen al hun bezittingen vakkundig enterden. De buren zagen wel aan  al die verdwijnende eigendommen dat het niet kosjer was, maar aan misdaden hadden ze niet gedacht, daar hadden ze ook geen kaas van gegeten. Een land moet clean zijn, overal omerta!   
En beter gebaren dat je niets zag dan je neus in gevaar van vermorzeling of verminking  te brengen. 

HOE KON DAT OOK ? 
Crookybaba had een rotsvaste reputatie , een rots met uitsteeksels die de meeste slachtoffers het hoofd  en hebben insloeg. 
Degenen die daarover moesten oordelen, zwegen of heulden mee of rekenden zich rotrijk. 
Het verderf en de leugen liep van de wortel tot de stok en vertakte zich in de hele breedte van het takkenwerk, een rotte kruin!   Recht ????     Zo     krom als het maar kon. 
De tijd speelde meestal  in het voordeel van Crookybaba , hij was altijd weg als het onheil was geschied, al aan de volgende greep, schoof de opheldering van roof over vele jaren heen, had 40 rovers medestanders, die gauw hun zakken vulden en  hield de bewustwording ondergronds, zodat er al weer minstens 15 nieuwe overvallen gepleegd  waren en afgelopen zonder kik.
Het donkere oord waar zich dat alles afspeelde was al jaren berucht om veel mishandelde kinderen aan de oever van een denderende slijkrivier. De groezels sloegen je toe als je er bewoog, kortom er hing een verpeste sfeer van zwarte zwaarte en mistroostigheid. Alleen de croocybababurcht, ook  coyoteburcht lag er dreigend  solide ingeduft bij. 
Geen nood, de blijvers hielden van die omstandigheden, het paste bij hun stijl.
Zo sloeg de ganstergroep al jaren toe, vermorzelde harde werkers en succesrijke middenklas- ondernemers met nijd en griezels hun leven en onnoemeliijk veel bedrog, kasseerden hun duur verdiende centen van jaren zweet voor eigen beurs en plezier met hoerige  meisjes en hadden vele medestanders die  zich van  slijmerig meeheulwerk zonder schroom bedienden.
Het gebeuren ging maar door, de verantwoordelijken wisten alles af te wimpelen reageerden  alsof het verderf de onaantastbare gang van zaken was totdat er geen goede werkers meer overschoten, uitgeroeid waren  of vertrokken en een hele regio, land alleen nog superrijken had die onaantastbaar waren, een nummer te groot voor Crookybaba.  Omerta , omerta! Omerta!
De slachtoffers die aanvankelijk dachten dat het onderzoek wel vlug hun onschuld zou opleveren kwamen bedrogen uit. Wat aanvankelijk nog liep mondde vlug uit in SLAVERNIJ , gebrek aan koopkracht en eten., ongelooflijke tristesse, constante  terreur van  voortdurend vluchten , gigantisch verhuizen met heel je hebben en houwen  alsof je enkel een vlieg was die moest doodgemept worden en onrecht dat  uitmondde  in totale afkoppeling van een maatschappij waar je je moest verplaatsen, inkopen doen , je vak onderhouden, je kinderen verzorgen.  Geld voor een ziek kind werd gewoon monsterachtig geweigerd door de schurken. De onmenselijkheid ten top. En dit in het goede westen : maar met vingers wijzend naar Rusland, laat me niet lachen ! 
Hier : dictatuur van het gerecht met geweld en onderdrukkingen :  in jaren lang verhakte  moord.
 Al vele jaren schering en inslag. 
 Hulp kon je nergens verwachten, je kon creperen bij en in  de aanslag door gangsters en parasieten op je woning en die van je kind. Een beurs ? Te weinig, meteen je hele  huis , of panden, of  huizen  en bezittingen . het waren 40 rovers !!! Allen moesten hun deel. 
Zelfs je familie begreep geen taal meer en allen rondom je roken  geen onraad zolang je nog bewoog. 
De geschiedenis herhaalt zich, de oude verhalen zijn nog iedere dag reëel. Ik zit hier op mijn vingers te vreten. Mijn kunst verkracht, onmogelijk nog iets  te creëren, alleen stapels en opstapelingen en hopen gestapelde voorwerpen in een onmogelijke ordening die voor mij noodzakelijk is  in een veel te kleine beschikbare ruimte. 
Gehuurde ruimten kosten veel geld daar werd ik door het misdaadkartel van afgekoppeld , ons laatste goede bedrijf dat dit betaalde; leeggestolen verzwanst voor peanuts  met medeweten van onze vroegere manager. God geef dat hij eens de rekening krijgt  voor zijn laf verraad en hebberig diefstal!
 Hoe geef je gestalte aan zulk gangsterisme dat  je bestaan totaal vermiest? En niemand verstaat? 
Die 40 rovers zijn een  misdaadkartel, een clan  van gruwelijke leugenaars,  geldslurpers,  overvallers  waaronder   ook veel vrouwen (nu geemancipeerd). Dat komt in alles tot uiting.
 Liefhebben loopt hier enkel over  geld .  Ik geef je hun namen op een  blaadje . 
BCKak hoofdinitiator , overvalbedenker en de crooky-vennoten.
Cent Doodslaken, Margo Pietje de Dood , A den Duwer, Jojo de Barre, Fré den Leu, Ilke de Mier, Lot aan de Chas, Mietje Stenen Kist,   K.  Bal weg Owé, Piet ’t  Sermoen , P. Boeman, K ‘O Lent , N de Schaar, I Ballon, Aklein Manneke , Tet de Iskakker, V. De Rots. Ni de Flé, Kris de Baut, D. de Peetoom, Man met Lier, Pé Sermoen, F  lele Lue, K . de Sov , J. Nein en de anderen.

Lees meer >> | 7 keer bekeken

Helaas wordt mijn kunstbeoefening nog altijd de nek omgewrongen!

Is vrouwe Justitia een tyrannosaurus? 2023

 Nu zit ik hier beklemd,ingesnoerd, onderdrukt en bedreigd  en moet maar afwachten. De griezels liepen langs mijn oren als ik mijn eigendom voorbij reed. Mijn atelier geroofd, mijn stapelplaats geroofd, mijn presentatiegalerij geroofd, mijn gasthuis met werk zoals dat in een huis past, geroofd, en nu alleen nog hier de mogelijkheid wat streepjes op papier te zetten. Heel klein, heel kleintjes. Alle ruimten geroofd die bij de beoefening van kunst noodzakelijk zijn.

En waar de vruchten ervan moeten gestapeld worden : in de ruimte. 

Verbeelding gegroeid vanuit het ongeluk of dat van anderen in mijn hoofd, moest uitgewerkt langs hand en papier en in kleur en vormvertaald, zijn uitwerking krijgen, stromen naar buiten in de ruimte die er nu niet meer was. Klein beperkt moest ik hurken om nog iets te laten uitstromen: menselijke gewaarwordingen en emoties , eigen aan het menselijk bestaan, universeel, getuigenis afleggen van het zijn, was altijd al mijn bezigheid geweest : meer als 50 jaar lang. Mijn kunst met wandaden onmogelijk gemaakt.

Nu werd me dat belet. Mijn ‘zijn’ volledig ten onrechte bedreigd. Moest ik op straat schilderen, tekenen en creeren. Verdoemd degenen, die voor hebben  de kunstenaar in te snoeren, zijn zinvolle bezigheid te vernielen om geld, uit lompigheid en onbegrip voor wat het kunstenaarschap inhoudt, zijn noden en getuigenissen, goede of slechte, het spectrum van het mensdom in kaart brengen.

Voor mij… maatschappijkritisch werken. Welk verlies, welke verstoring en ondermijnen van wat er overblijft van het zijn, ook voor anderen. Een roof van wat er belangriijk is voor een maatschappij, getuigenissen voor mensen, waarom zouden de musea anders zo vol zijn, gevuld met vele kijkers die terugblikken in wat kunstenaars in het verleden gedaan hebben en in kaart gebracht : het bestaan der mensen : en hoe?

Mijn belangrijkste werk was een notitie van wat er toen en nu in de wereld voorvalt : oorlog, vernieling, ontwrichting, onnoemelijk leed.  Het is er allemaal  voorspeld , en loopt nu op volle toeren.Daarnaast altijd een ode aan de natuur : het positieve zijn.

Maar mij wordt mijn zijn onmogelijk gemaakt, mijn ruimten weggestolen voor geld. Nu ik 82 ben moet ik al mijn bezit ruimen terwijl het mijn rechtmatige eigendom is. In welke maatschappij ben ik beland? Op die leeftijd in de zogenaamde goed westerse maatschappij  word je op het vuil gegooid. Je hebt geen recht meer op die leeftijd, hoepel op , stel je voor dat dat met Van Goghs werk gebeurd was.

Voor creatie is geen plaats, alleen voor stenen en geld. Hoe arm deze moraal die het denken, het spirtiuele niet kent en ziet. Dat kan je niet vastnemen als brood of vazen of grond.

Het heeft een eigen waarde op zich die enkel zichtbaar is, voelbaar is , vol welbehagen maar niet tengelde te maken is,  tenzij gecommercialiseerd.

Hoe arm deze  wereld die voor geestelijke zaken, kunst enkel nog waarde ziet in commerce. Zo worden je herinneringen enkel in geld vertaald? Zo wordt het graf van je ouders en andere overledenen alleen een stuk grond dat geld kost en zo nodig opgedoekt moet worden. Waar is het oog voor spiritualiteit en andere waarden? Komt er  een nieuw fascisme met gestapobevelen en opkrassen! Jullie weten hoe dat afgelopen is. Het hangt in de lucht. Kunst is daarbij quantité négligeable.

Lees meer >> | 739 keer bekeken

Gerechtigheidstaferelen over partijdige en onpartijdige rechtspraak

https://www.kunstblikken.com/post/gerechtigheidstaferelen-over-partijdige-en-onpartijdige-rechtspraak-iii

Lees meer >> | 24 keer bekeken

Waarom onze uithuiszetting boosaardig, en voor niets noodzakelijk is.

Er zijn in het bezit van de firma Clancy b.v., die onrechtmatig bankroet is verklaard nog zoveel andere panden ter beschikking om te verkopen. Alle panden die verkocht zouden worden, brengen het dubbele op van wat de schuldeisers vragen. Waar ook interesse voor was, maar de curator heeft er geen oren naar.

Lees meer >> | 29 keer bekeken