Onrecht aangedaan voelt als .... Deel 5
Hebzucht 2002
mens stuk voor stuk wordt afgebroken.
De voorraad geduld is op en hoe het voelt als mens dat JE stuk voor stuk afgebroken wordt, met het soort gerechtigheid van een land dat er geen heeft. Rechtstaat ??? Een LOOS begrip, verschil tussen zeggen en de werkelijkheid tussen wat er is en moet zijn!!!
Rechtspraak? De nu reeds 2 jaar ten onrechte aanhoudende dagelijkse folterpraktijken van steeds verdergaande aftakelingen, vernietiging van bezittingen, dag voor dag, stuk voor stuk met verkoop, uitrukken van je planten, pand voor pand ( klimaatbescherming ?) zodat je als mens iedere dag verder afgebroken wordt, eerst je haren uitgeroeft, dan je neus afgesneden, dan je oren, dan je tanden uitgerukt, dan je ogen uitgestoken, je vingers afgesneden, je wangen doorboord , je vel afgestroopt , je hersens verziekt, enz, enz. :
2 jaar lang, dag voor dag. Dat is wat je verdragen moet, vals beschuldigd, voor hebzuchtige beulen geen enkele consequentie. Ze jagen je met zweepslagen iedere dag, ieder uur voor zich uit. Je kan niet meer, je bent half dood, maar wordt gepeitscht bij iedere stap, je ogen uitgestoken en alle beulen : medestanders van vroeger, bedienden treden de schare van verminkers bij, dikken ze aan. Dat is wat je ervaart.
Je blik ziet zwart, is bebloed, vertroebeld, zo is je dagelijks leven ( dood ) geworden, dat sleur je allemaal mee.
Je kan niet meer zien, niet meer lopen , hoort alleen krassende, krijsende geluiden van beschuldigingen. Je vroegere zogenaamde vrienden zijn je aardsvijanden geworden en nemen deel aan het dagelijks gefolter, je vernietiging, stuk bij stuk.